غزل˚طنز: باعث ذوق عجیبم می شود
از: داوود خانی لنگرودی
مالک شلوار و جیبم می شود
وارث ده ها جـریبم می شود
همدم و همراز و همساز و نوا
نغمه خوان و عندلیبم می شود
طبق یک فرضیه ی سایکولوژی
باعث ذوق عجیبم می شود
رافعِ اندوه و حزن و اشک و ونگ
شافی درد و طبیبم می شود
سالیانی را وفور نعمت است،
گندمِ مرغوب و سیبم می شود
از شروط ضمن عقد ازدواج
مستمع من، او خطیبم می شود
دیدی آخر ای دلِ عاشق پسند؟
بَعدِ عمری- زن - نصیبم می شود!
22 اردیبهشت 1395 خورشیدی
غزل˚طنز عاشقانه: مَن تَرَه غَش! (من غش تو را!)
از: داوود خانی لنگرودی
می نویسم بر بلیت سینــــما بر لحاف و پشتی و بر متّکا
روی فیش آب و برق و مالیات یقه ی پیراهنِ مخمل نما
بر تن برگ درختان چنار زیر آرمِ قوطی کوکاکولا
رو تنِ نیلوفران برکه ها پشت و پیش و بر دماغِ لوتکا
می نویسم رنگی و با خطّ خوش پیش کفش و پشت شلوار شنا
روی تاجِ شاهِ شطرنجیّ پارک می نویسم بر دژِ آجرنما
بر سر هر کلّه طاس پولدار نوک قاف و قله ی هیمالیا...
گفتنی بسیار و هم بِنوشتنی - نیست جای این همه پرت و پلا
ابروانت گرچه باشد دودسا می دهد آیینه ی دل را جلا
می نویسم با زبان مادری چند حرف باصدا و بی صدا
اصطلاحِ گیلکی را فارسی "مَن تَرَه غَش!"- ترجمه: - "من غش تو را!"
21 اردیبهشت 1395 خورشیدی
مَن تَرَه غَش! (من غش تو را! برایت غش کنم و فدات شم!)
لوتکاlutka : کرجی؛ قایق کوچک
مامور وظیفه شناسی، ضمن بازرسی منزلی با جناب سروان تماس می گیرد و...
شعر طنز: دقیقاً هیجده سالش تمام است
از: داوود خانی لنگرودی
رو میزش تخمه ی شور است سروان
خودش لم داده کیفور است سـروان
کنار مــــــتّکای پاره پوره
فقط ابزار وافــور است سروان
سر و وضع و دهان و مویِ مفلوک
نمی شه گفت، ناجور است سروان
دقیقاً هیجده سالش تمام است
فِـزِرتش لیک قمصور است سروان
بیـــارم یا نیـــارم لاشه اش را
بگو ما را چه دستور است سروان؟!
18 اردیبهشت 1395
