دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی

اشعار و داستان های فارسی و گیلکی داوود خانی لنگرودی

دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی

اشعار و داستان های فارسی و گیلکی داوود خانی لنگرودی

دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی
بایگانی

۱۵ مطلب در فروردين ۱۳۹۵ ثبت شده است

معرفی: مرتضی قاسمی

گویش گیلکی یکی از گویش‌های ایرانیِ ناحیۀ حاشیۀ دریای خزر و از شاخۀ زبان‌ها و گویش‌های ایرانی نو غربی است. گروهی از پژوهشگران ریشه و پیشینۀ زبان‌های کرانۀ دریای خزر، به‌ویژه گیلکی را از زبان پارتی دورۀ میانه می‌دانند. از دید ساختار نحوی و صرفی تفاوتی میان گونه‌های پرشمار گیلکی وجود ندارد، اما اختلافات آوایی و واژگانی بسیاری میان این گونه‌ها مشاهده می‌شود. بیشتر گونه‌های زبانی گویش گیلکی در پهنۀ گیلان با گونۀ کناری خود صورتی یکسان دارند، اما در گونه‌های ناهم‌جوار و گونه‌های با فاصلۀ مکانی زیاد اختلافاتی وجود دارد که در نتیجۀ آن، به میزان فاصلۀ میان دو گونه، درک و فهم زبانی نیز کمتر می‌شود. در تقسیم‌بندی کلی گویش‌ها و گونه‌های گیلکی می‌توان به سه بخش بندی قائل شد: 1. گونه‌ها یا گویش‌های گیلکی (شامل گونۀ بیه‌پیش، گونۀ بیه‌پس، و گونه یا گویش تالشی)؛ 2. گونه‌ها یا گویش‌های غیر گیلکی از گروه زبان‌های کرانه‌ای خزر؛ 3. گونه یا گویش ترکی آذری.

    مجموعۀ حاضر به‌جز پیشگفتار و بخشی دربارۀ گویش گیلکی و گیلان و رودسر، شامل 6 بخش اصلی است که عبارت‌اند از: 1. آواشناسی (انواع آواشناسی، آوانگاری، نشانه‌های خطّ آوانگار، انواع آوانگاری، انواع آوا، توصیف آواهای گویش گیلکی رودسر، هجا، تکیه)؛ 2. فرایندهای واجی (فرایندهای واجی در گویش گیلکی رودسر)؛ 3. صرف (تکواژ، واژه، ساخت‌واژه در گویش گیلکی رودسر، انواع واژه)؛ 4. نحو (گروه، جمله و اجزای آن، جمله با دید فعل، همسانی فاعل با فعل در شخص و شمار، انواع مفعول، انواع جمله با دید شمار فعل، انواع جمله با دید وجه، انواع جمله با دید مفهوم و چگونگی بیان، انواع جمله با دید آهنگ)؛ 5. نتیجه‌گیری؛ 6. ملحقات. پس از این بخش‌ها، قسمت‌های پایانی کتاب با عنوان‌های «صد جمله به گویش گیلکی رودسر»، «واژه‌نامۀ موضوعی به ترتیب الفبای فارسی به گویش گیلکی رودسر»، «واژه‌نامه به ترتیب الفبای گویش گیلکی رودسر به فارسی» و کتاب‌نامه آمده است.

کتاب گویش گیلکی رودسر (آواشناسی، صرف، نحو، واژه‌نامه) نوشتۀ خانم عفّت امانی، پژوهشگر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که انتشارات کویر آن را در 256 صفحه و با شمارگان 500 نسخه، به بهای 170000 ریال منتشر کرده است.

 

دوبیتی طنز گیلکی لَافنده فوسنِه گؤ...

جی: داوود خانی لنگرودی

 لَافَـنده فوسنِه گـــؤ، خَـئن چی گودَن؟

بَــبوی بیزارَ چَاشؤ، خَــئن چی گودَن؟

لَاکو دیل، سَرد.اَ بو با مو مَـــئری جاُن!

در این زَال بَئوده اَفتؤ، خَئن چی گودَن!؟

26 فروردین 1395 خورشیدی


  • داوود خانی لنگرودی

دکتر منوچهر ستوده ایران‌شناس، جغرافی‌دان تاریخی، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر ایرانی در آخرین ساعات جمعه 20 فروردین‌ درگذشت.

منوچهر ستوده از روز پنجم فروردین‌ در اثر بیماری عفونت ریه در بیمارستان طالقانی چالوس بستری شده بود

وی دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران بود و سال‌ها در ایران و خارج از کشور در حوزه‌های ادبیات، فرهنگ، تاریخ و جغرافیا مطالعه و تحقیق کرده بود و از وی 52 جلد کتاب و 286 مقاله به جا مانده است.

پیکر استاد ستوده روز یکشنبه (22 فروردین) از محل بیمارستان طالقانی در چالوس به سمت قبرستان تازه‌آباد سلمان‌شهر تشییع می‌شود و در کنار دوست و همکارش دکتر صادق کیا به خاک سپرده خواهد شد.

مراسم یادبود منوچهر ستوده روز چهارشنبه (25 فروردین) ساعت 16 تا 19 در کانون زبان فارسی برگزار می‌شود.

گفتنی است، نخستین کتاب خود را با عنوان فرهنگ گیلکی در سلسله انتشارات انجمن ایران‌شناسی در سال 1332 انتشار داد.

تاریخ گیلان و دیلمستان- از آستارا تا استرآباد در ده جلد، شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان که هر کدام قریب به هشتصد صفحه‌است- فرهنگ نائینی- تاریخ بدخشان-تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس- سفرنامهٔ گیلان ناصرالدین شاه قاجار-جغرافیای تاریخی شمیران- اسناد خاندان خلعتبری با مقدمه مجتبی رضوانی گیل کلایی تنها گوشه ای از آثار او می باشد.

پیوند مطلب

رو در رو با دکتر منوچهر ستوده، آفریدگار تاریخ گیلان و دیلمستان- از آستارا تا استرآباد

 مقاله ی ملاحظاتی در باره گویش ناحیه ی الموت - از گویش های شمالی ایران

دانلود مقاله ی ملاحظاتی در باره گویش ناحیه ی الموت 

حجم: 2.02 مگابایت


رباعی طنز گیلکی: مُردَه دَرَمه!

جی: داوود خانی لنگرودی

جی این همه اینتظـــــــــار، مُردَه دَرَمه

کِـــــئـنَا هَنه مِــــئنبهار؟ مُردَه دَرَمه

تا کِئن؟ کِئن؟ کِئن؟ گِـلسفِدَ بـاغ ئونَ جـی

بازاربِـیه خیــــــــــــار، مُردَه دَرَمه!

19 فروردین 1395 خورشیدی

*

برگردان واژگان: گِلسفِد: دهستان گلسفید لنگرود که خیار و صیفی جات نوبر آن حوالی تا دو سه دهه ی قبل، زبانزد بود./ کِئنا و کِئن: کی؟/ مِــئن بهار: اواسط بهار/ 

 

 

  • داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی اونی که خَـئسَّمه...

جی: داوود خانی لنگرودی

رِفــاقی دَئـشتمه، گوشه پور. آئودَن

refăqi daŠtəmæ, guŠə porăowdən

بساطَ غوصّه می واسِـن جُـور. آئودَن

bəsătə qussæ mi vâsen jorăowdən

چُوچوی! هر شؤ خَئنم تا صُب بَخئونی

Ĉocoy! har Šow xanəm tâsob bəxoni

اونی که خَـئسَّمه، می جی دور. آئودَن

oni ke xassəmæ, mi je dorăowdən

17 فروردین 1395 خورشیدی

چو چو: چوک. مرغ حق. شب آویز

  • داوود خانی لنگرودی

دوبیتی های گیلکی محمد شهدی لنگرودی

با صدای داوود خانی لنگرودی

ده دوبیتی گیلکی عاشقانه از زنده یاد شهدی لنگرودی که در شماره همزمان 8 و 9 ماهنامه گیله وا در اسفند 1371 خورشیدی به چاپ رسیده است، با همان رسم الخط و به این دلیل که این دوبیتی ها را همراه با صدایم در این صفحه از وبلاگم بارگذاری نموده ام، از برگردان سروده ها به فارسی خودداری کردم.

گفتنی است، استاد محمد شهدی نژاد لنگرودی ملقب به شهدی لنگرودی از استادان غزل فارسی روزگار خود بود و نیز، رفیق گرمابه و گلستان استاد شهریار تبریزی.

همین ده دوبیتی گیلکی، نشان می دهد که زنده یاد شهدی لنگرودی  با الهام از زبان مادری مبادرت به سرودن آن ها نموده است و اگر کمی بیشتر وقتش را علاوه بر غزلیات فارسی، صرف سرودن دوبیتی های گیلکی می کرد، بی تردید شاهد مجموعه ی ماندگار و بی نظیری از ایشان در ادبیات گیلکی نیز می بودیم ...

تولد: 2 دی ماه 1309 خورشیدی

مرگ: 24 دی 1371 خورشیدی

 یادش جاودان!

1

شبی نییه که مو ته خواب نی نم        رقیبه مو تی جی شاداب نی نم

الهی کور بکون می چشمه، تا مو        ستاره نی نم و مهتاب نی نم

2

می دیل خوانه یته ماهی موسونی       بشوم رودخونه جی دریا مییونی

بشوم دریا میین تا نی نم او وقـت      که دس در گردنه بیگونه کونی

3

بومونی دسه دسبندونه بی نین           بومونی گردنه مرجونه بی نین

تلمباره نوغونه خــــال بنا بو           بومونی دختر گیلونه بی نین!

4

رفیقون مه چره دس ویتن امروز         گُله بنان بشون خس ویتن امروز

می امره پا بپا بومان لب جـــو           نخوردن آب و پا پس ویتن امروز

5

او را که شودَه بوم فرده ویسین بو       دوایی خواسّه بوم درده ویسین بو

اگه خون تیر بزا او شؤ می پا جی         فقط تی دیم کوله زرده ویسین بو

6

زمستونه شبـــون چندی درازه       همه گونن می یار جون در نمازه

اگه سد بودن او راه، ای رقیبون!        امه دروازه ی امّید وازه

7

کبوتر جان بیه! بی تابه می دیل       می چشمونه موسون بی خوابه می دیل

تو وقتی پر زِنی، پرپر زِنم مــو        کبوتر پر نزن خونابه می دیل

8

بَـــنالین بولبلون غم نزدیکا بو         اَلا تی تِی بشو راه تاریکا بو

مگه نی نین غمه جی ای درخته        زمین فوده خو وَلگه باریکا بو؟

9

اَمو مجنون ای صارایم زاکان           به عشق و عاشقی رسوایم زاکان

رقیبونه بگین خوجیر بدونن            امو دریا بزا کُندایم زاکان!

10

امه استلخه جی مرغون پریتن          رقیبون می گُله ریحونه هیتن

جَـمابین اوی سکان ای محله!           شالون بومان امه کرکونه هیتن

 

مثل گیلکی: بعد از فراغَ نوغاُن، عروس گولِه تی قرباُن!

شعر طنز گیلکی: دیمبله دیمبـؤ زَن وُ رقصـاُن شونیم    

جی: داوود خانی لنگرودی

دیمبله دیمبـؤ زَن وُ رقصـاُن شونیم     اَوّلـــــین روزَ جی تابستاُن شونیم

با کُت و شلوار و با یک دَسّــه گول      آسّـونه رد.آ.کونیــم، لاجاُن شونیم

زَای! نبو دَس واچه و دیل˚ ناگـراُن       تی خَاطیرخایِه خاُنه- ریحاُن- شونیم

زن˚ خَازی رسم و رسوماتی دَئــنه،     خر˚سوار و اسبَ با پــــالاُن شونیم

روز اگر افــتؤ بَبون کَلـــّه بَسوج،      شـؤ هَنه وَخــتی کونه واراُن شونیم

وخت َ کار ایسّه دونَــم! لازم ببون       دَه نفـر با کوگِـــه آدمـاُن شونیم...

بی خودی دَس واچه وانکون پِئرکه        بَـعدَ کار و خَال˚ بَنه˚ نوغاُن شونیم!

ته او موقِــه ریحاُنه رافا نِــئسه؟       کَلّه جیر گَـئبِـــنیمَه داماُن شونیم!

اشاره: خال نئن؛ نوغانه خال نئن: اصطلاحی برای اتمام پرورش کرم ابریشم که ممکن است تا روزهای پایانی فصل بهار ادامه داشته باشد.

برگردان واژگان: دیمبله دیمبؤ : صدای ضرب و ساز/ آسّونه : آستانه اشرفیه/ زَای: پسر./ زن˚ خَازی: خواستگاری./ کَلّه بَسوج: کله سوز./  کوگِه آدماُن: آدم های کوی و برزن./ پِئرکه: پدر را؛ پدر بیچاره را./  بَعدَ کار و خَال˚ بَنه˚َنوغاُن: بعد از اتمام سختی نوغانداری./ رافا نِـئسه: منتظر نماند؟( و ازدواج کند)/ کَلّه جیر گَـئبِـنیمَه: سر را به زیر می افکنیم./

 

 

  • داوود خانی لنگرودی


 

شعرخوانی شادروان ابراهیم شکیبایی در مراسم بزرگداشت محمود پاینده لنگرودی آبان 1377 خورشیدی

این کلیپ توسط یکی از کاربران، به تاریخ 3 سپتامبر 2014 برابر با 12 شهریور 1393 خورشیدی در سایت یوتیوب انتشار یافته است و همان طور که می دانید دسترسی به آن در شرایط فعلی برای کاربران ایرانی که بدون فیلترشکن از اینترنت استفاده می نمایند، امکان پذیر نمی باشد.

متاسفانه بر همین اساس، تعداد بازدید کنندگان از این ویدیو، علیرغم گذشت یک سال و نیم از انتشار آن تا این تاریخ کمتر از 125 نفر بوده است و لذا آن را در وبلاگ و کانال آپاراتم بارگذاری مجدد نموده ام تا امکان دسترسی همگان به آن فراهم شده باشد.

یادشان گرامی و جاودان باد

 

 

  • داوود خانی لنگرودی