سروده‌ای از استاد کریم رجب‌زاده در رثای رومینا اشرفی
پنجشنبه, ۸ خرداد ۱۳۹۹، ۱۲:۰۱ ب.ظ
گلوی تو
آوازخوان کدام رودخانه بود
که به رودخانه بدل شد
داس
چه معجزه‌ها که نمی‌کند
امسال
تمام شالی‌های تالش
سرخ است
دشت‌ها و دامنه‌ها سرخ‌اند
نگاه کن
این لاله‌ها
دختران زنده‌بگورند
که با زبان تو می‌خوانند:
«از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه:
اِنّی رَأیْتُ دَهْراً مِن هَجْرِکَ الْقَیامَه»
**
بیت پایانی، مطلعی از غزل‌های «حافظ» است.
