دوبیتی: تو با آن... از: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی: تو با آن...

از: داوود خانی لنگرودی

تو با آن برقِ چشمانِ کُـشَـندت

قَـدِ رعنا و مــــــوهای بلندت

بذاری پاتو از دروازه بیــــرون

سرِ کوچه نرفته، می بَـَرنـــدَت! 

یک رباعی؛ یک دوبیتی: خواب!

بر سر زده بود و سخت بودم بی تاب

یک بوسه بچینم از لبت در مــهتاب

دل: خوش شده بود و گرم، امّا ناگاه،

بیدار شدم: کاش نمی دیدم خواب! 
***
و می بینم: تو را آن سوی پـــــرچین

و من: یک شاخه از گل های نسرین

بچینم تـــــــــــا بیایم پیشِ پـــایت...

دریغ و حسرت از یک خوابِ شیرین!

( داوود خانی لنگرودی )

رباعی پرواز دو قو از: داوود خانی لنگرودی

رباعی پرواز دو قو

از: داوود خانی لنگرودی

در خطِ افق، میان پروازِ دو قـــــــو

خورشیدِ غروب داشت می رفت فرو...

شب آمده باد، عطرِ گــــیسوی تو را

آورده، به شوق می کشم شب را بــو 

عکس هایی از داوود خانی لنگرودی در سایت بین المللی ترک ارث

عکس هایی از داوود خانی لنگرودی در سایت بین المللی ترک ارث

در سال های 1387 تا 1391 سه دوربین عکاسی دیجیتال معمولی خریدم که هر کدام را در فواصل زمانی معینی گم کردم. یکی را داخل تاکسی شهری ازم به یادگار بردند و دوتای دیگر را یکی در تله کابین لاهیجان و آخری اش را هم در تله کابین رامسر.

 البته کم عکس از طبیعت گیلان از آن ها نگرفته ام که چند قطعه از این عکس ها را می توانید در همین سایت بین المللی ترک ارث مشاهد نمایید.

رباعی گیلکی: وَرگی تو مو وَرّه... از: داوود خانی لنگرودی

 

رباعی گیلکی: وَرگی تو مو وَرّه...

 داوود خانی لنگرودی

 

اشاره: بازی قایم باشک که به گیلکی   "دَخوسِ " یا "دَخوس بازی" نامیده می شود، بیشتر در محوطه درخــــتان و درختچه های همیشه سرسبز شمشاد گورستان روستا -در فضایی وهم آلود و البته ترسناک- برپا می شد که هم از آن لذت می بردیم و هم ترس برمان می داشت و گاه شب ها در خواب، بختک...

این بازی، دختر و پسر نمی شناخت و گاهی نقش گرگ به دخترها می رسید. خلاصه یک نفر بایستی نقش گرگ(وَرگ) را بازی می کرد و مابقی در نقش بره( وَرَه، یا وَرّه) ظاهر می شدند.

این رباعی گیلکی ، رعد آسا دیشب پس از رهایی از عفریت آنفولانزا حوالی ساعت 10 شب بر صفحه مانتیور رایانه ام به بار نشست و پس از صدا گذاری، متوجه شدم در مصراع سوم از واژه گیلکی بَدایی به جای شاید که همان معنی را می دهد بر وزن شعر رباعی نیز اشکالی وارد نمی کند استفاده نمایم، اما چون آماده سازی فایل صوتی ام یک ساعتی وقتم را گرفته بود و خواب داشت به سراغم می آمد، عطای این کار را به لقایش بخشیدم. هرچند معیار اصلی این رباعی در متن نوشتاری است، اما یک جورایی شاید برای جوانان گیلک "شاید"، شاید لذت بخش تر باشد!!

 

رباعی گیلکی: وَرگی تو مو وَرّه

جی: داوود خانی لنگرودی

جُفتک بزاکه وُ طالعَ اَمِه شی یَه موسِـیء

joftak bazak o tâlǝ ame ši yǝmosey

وَرگی تو مو وَرّه، چندی بازی دَخوسِـﺊ؟

vargi to mo varrǝ, Ćandi bâzi dǝxosey?

کیش دارونَ ولگَ پس زَئنَمَه بَدایی

kiš dâronǝ valgǝ pas zanamæ badai

بِـﺊ نَم تَـرَه، بَعد خَئن بَمیرم عروسِـﺊ!

beynam tarǝ, bæd xan bamirǝm arosey!

شلمان- دوم دی ماه 1394 خورشیدی

برگردان واژگان: جُفتک بَزاکه وُ = جفتک انداخته وُ / یه موسی yə mosi واژگون؛ چیه؛ در حال فروپاشی/ وَرگ= گرگ/ وَرَه؛ وَرّه= بره/ دَخوسِـﺊ= قایم باشک/ کیش دارونَ ولگَ= برگ درختان شمشاد/ پس زَئنَمَه= کنار می زنم(تا)/ بَدایی = انگار؛ شاید/ بِـﺊ نَم تَـرَه= تو را ببینم/ بَعد خَئن بَمیرم= بعدش تا بمیرم

 

 

دوبیتی: به یمن روزهای با تو بودن از: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی: به یمن روزهای با تو بودن
از: داوود خانی لنگرودی

زده بر سر هــوای غم زدایی

سرِ صبحی، درِ مـشکل گشایی، 

-به یُمنِ روزهای با تو بودن-

دو لیوان مست کردم تا بیایی!

 ( شَلمانِ لنگرود - نهم مهر نود و چهار خورشیدی)

رباعی ترَک از: داوود خانی لنگرودی

من رعدم و می ترسم اگر آه کشم

سرتاسر آسمان ترک بردارد (ایرج زبردست)

رباعی ترَک از: داوود خانی لنگرودی

کتـــمان کنم و نهان، ترک بردارد

لب وا کنم و بیــــان، ترک بردارد

از بغض پرم، می ترکم، می تــرسم

شیون کنم " آسمان ترک بردارد"

رباعی: لب های هوسناک از: داوود خانی لنگرودی

رباعی: لب های هوسناک

از: داوود خانی لنگرودی

گویند که باعث فــــریبم شده است

لب های هوسناک تو سیبم شده است

چون خوب نگاه می کنم مـــی بینم،

الطاف خــــداوند نصیبم شده است

رباعی طنز: چلوکبابی با من از: داوود خانی لنگرودی

رباعی طنز:  چلوکبابی با من

از: داوود خانی لنگرودی

شـــربت زده ایم و هر دو انگار پُریم

خوب است که وقت را غنیمت شمریم

- پول از تو، بیا چلوکبابی با من-:

یک پرس کباب ترش با هم بخوریم! 

رباعی: بالای زنخ از: داوود خانی لنگرودی

رباعی: بالای زنخ
از: داوود خانی لنگرودی

اجـــــــزا: به ظرافت و مرتب بگذار

بالاتنه –دسته - را مـــــــورّب بگذار

بالای زنخ -کز همه جا- نرم تر است:

نــــــقّاش! برای کوزه ام لب بگذار!

شلمان- 21 مهر 1394