- ۰ نظر
- ۱۳ آذر ۹۴ ، ۰۹:۳۰
دوبیتی گیلکی: رَم˚ بَئودَه آهو
جی: داوود خانی لنگرودی
بومَه کم کم بَنیشَـته می دیلَ مِئن
bomæ kamkam baništæ mi dilǝ men
غمَ عالَم بَنیشَـته می دیلَ مِئن
qamǝ âlam baništæ mi dilǝ men
ندوئنم تو چی بی؟ رَم بَئودَه آهو!
nadonam to Ći bi? Ram boŵda âhu!
تی عِشقَ غم بَنیشَـته می دیلَ مِئن!
ti ešqə qam baništæ mi dilǝ men!
خلیفه محله شلمان- بهار 1373 خورشیدی
دوبیتی گیلکی هندوانه ی چاف ( چافَ هندواُنه)
جی: داوود خانی لنگرودی
تی لب: چافَ بَرَسِئه هِندوُانه
ti lab: Ćâfǝ barase hendavonæ
مِثَ سورخَ بولوش، تی دیم کولاُنه
mesa surxa bulušǝ,ti dim kulonæ
بخیلَ دوتّه چِشمون تَ بَتَرکَه
baxilǝ dotta Ćešmon tà batarkæ
خَئنی آتش گودَئن اِسپندَ داُنه
xani âtaš gudan espandǝ donæ
شَـلمان – هشتم آذر 1394
دوبیتی گیلکی: هَلِه ماه در نومابُو!
از: داوود خانی لنگرودی
بُومابُو شب، هَلِه ماه در نومابُو
bomăbu śab, halə mă dar nomăbu
نُومابی گب، هَلِه ماه در نومابُو
nomăbi gab, halə mă dar nomăbu
بُومِه گَب- یَاد دَرَه؟- وَختی بَـرَسیم،
bome gab- yæd dara?- vaxti barasin,
روخئونه لب، هَلِه ماه در نومابُو!
roxone lab, halə mă dar nomăbu!
( 94/9/4)
1
یک پای مــدیر رشت و یک پا روم است
از دیدن خانواده اش محــــــروم است
با ایـــن همه صد هزار و یک مرتبه شکـر
آقای مدیر منشی اش خانــــــوم است!
2
تـبشیر نوین نظم کاری می کرد
تحذیر تخلف اداری مـــی کرد
خرکاری ما و جفتک انـدازی او
آقای مدیر خرسواری مـی کرد!
3
آقـــای مدیر کشف مطلب کرده است
مکتوب نوشته و مــــصوب کرده است
دریافتِ یک˚سوّمِ مازادِ حـــــــقوق
مشروط به کار پاسی از شب کرده است
4
دانــــــــیم ندان و ناتوان می باشد
ناپــــــخته و اندکی جوان می باشد
با این همه صد هزار و یک مرتبه شکر
آقای مدیر مهـــــــــربان می باشد!
اشاره: زبان گیلکی از گروه زبان های کاسپین و در زمره ی گروه زبانهای شمال غربی ایرانی است. گروه زبان های کاسپین ایرانی خود شامل زبان های تالشی، مازندارنی و گیلکی میباشند.
شاعران گیلک زبان، اشعار گیلکی فراوانی علاوه بر هساشعر، در قالب های کلاسیک از قبیل: غزل، قصیده و مثنوی و به ویژه دوبیتی سروده اند، اما در قالب رباعی شاید شعری تا این تاریخ سروده نشده باشد و این رباعی به نوعی، اولین رباعی زبان گیلکی باشد.
لابد، دیرفهمی قالب رباعی با اوزان متنوع و نبود رسم الخط واحد و یکسانی در گروه زبان های ایرانی و نیز گرایش عامه ی مردم به ترانه، شاعران گیلک زبان را به سوی این قالب نکشانیده است.
این بود که سعی کردم اولین سروده ی رباعی خودم را به زبان گیلکی آن هم به سبک هندی و در حال و هوای رباعی های بیدل دهلوی، با صدای خودم انتشار نمایم، که امید مورد توجه و استقبال قرار گیرد.
تماشا و دانلود نخستین رباعی گیلکی از داوود خانی لنگرودی
نخستین رباعی گیلکی به سبک هندی: مِن بعد
جی: داوود خانی لنگرودی
هَــــــرچی پَشمه، خَـئنی فَـتَـئشـتَـئن مِن بَعد
har ĉi pašmå, xani fataštən min bæd
خَــــــشمَه هَرچی، خَـئنی هَدَشـتَـئن مِن بَعد
xašma har ĉi, xani hadaštən min bæd
سِن - سَرجُئوراکی- هَرچی سُبُک تر، بِی تَر
Sen- sarjorâki- har ĉi soboktar, beytar
آیــــــینه˚ موسون، دیلَه خَ دَئـشتَـئن مِن بَعد
â-ine muson, dilǝ xa daaštən min bæd
شلمان چهارم آذر 1394
دانلود فتوکلیپ دوبیتی گیلکی تو خورشیدی با صدای شاعر
دوبیتی گیلکی: تو خورشیدی...
جی: داوود خانی لنگرودی
تو خورشیدی، مو تی سیارَه ایسَّم
تی دور و بر موجَم، طیارَه ایـسَّم
ایطو خوبَه!، خودا نئونَه بَــبی یه،
تو آتیش پاره، مو بیچـارَه ایسَّم!
آن گاه در هوای بارانی که گوشه ای از آسمان آفتابی باشد و رنگین کمانی شکل گیرد؛ گیلکان شرق گیلان و غرب مازندران گویند: «شئال مار عروسیه!» یعنی عروسی مادر شغال است. مردم رشت به جای این روایت می گویند: «شئالون عروسیه!» یعنی عروسی شغال هاست.
تو گویی سر پیری و معرکه گیری و نیز زور آزمایی آفتاب بی رمق با باران پرزور و در حال جان گرفتن و پنجه افکندن شیر با آذرخش...