هساشعر: بو گنس ببو... جی: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی طنز: اَزو روزی که آجاُن بَشّو لاجاُن از: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی طنز:  اَزو روزی که آجاُن بَشّو لاجاُن

جی: داوود خانی لنگرودی

اَزو روزی که آجــاُن بَشّو لاجاُن

azu ruzi kǝ âjon bǝššo lâjon

نَاهَار خوتکا خونئه، شاُم ته بریاُن

nǝhar xotkâ xonǝ, šom ta bǝriyon

خودا تَره بیامورزَه نَـنه ی جاُن،

Xodâ tǝrǝ beyâmorzæ nǝnay jon,

تَره تَنگوله لاکوی خَئـنَه آجاُن!

tǝrǝ tangulǝ lâkoy xanǝ âjon!

14 اسفند 1394 خورشیدی

آجاُن: آقاجان؛ پدر بزرگ./ نَنه ی : مادر بزرگ/ تَره تَنگوله لاکوی : دخترک تازه بالغ و ترگل ورگُل

رباعی گیلکی: زاهد تو ببی! ... جی: داوود خانی لنگرودی

رباعی: زاهد تو ببی!

جی: داوود خانی لنگرودی

پیری بومَه واخوب.آ.بی زن بوردَه دَری

piri bomæ vâxob.â. be zǝn bordǝ dǝri

قوَّت بَگیره تَره؛ عرق خوردَه دَری

qovvat bǝgeræ tǝrǝ, arǝq xordǝ dǝri

زاهد تو بَبی! صحیح ایسَّه همه چی

zâded to bǝbi! sǝhi issæ hǝmǝ Ći

کون گوز کونه؛ دسّ و دیم و پا شوردَه دَری!

kün guz konǝ, dass o dim o pâ šordǝ dǝri!

دهم اسفند 1394 خورشیدی

اشاره: با تلذذ از این رباعی بیدل دهلوی:

زاهد سخن از صدق و صفا می گویی       لیکن یکسر راه خطا می پویی

ای مسخره آخر چه شعورست این ها       می گوزد کون و دست و رو می شویی

 

 

دوبیتی گیلکی: بَنشتَه می دِلَ مِئن از: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی: بَنشتَه می دِلَ مِئن

جی: داوود خانی لنگرودی

بومَه کم کم بَـنِشتَه می دِلَ مِئن

bomǝ kam kam baneštæ mi delǝ men

غمَ عالَم بَـنِشتَه می دِلَ مِئن

qamǝ âlǝm baneštæ mi delǝ men

نَدوئنم تو چی بی رَم˚ بَئودَه آهو؟

?nadonǝm tu Će bi ram boŵdǝ âhu

تی عشقَ غم بَـنِشتَه می دِلَ مِئن

te ešqǝ qam baneštæ mi delǝ men

 

خلیفه محله شلمان- تابستان 1373 خورشیدی

 

 

دوبیتی گیلکی: بشئوم املش یَته سوشنبه بازار جی: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی: بشئوم املش یَته سوشنبه بازار

جی: داوود خانی لنگرودی

بَشئوم املش یَته سوشنبَــه بازار

bašom amlaš yetǝ sušanbǝ bazâr

یَلاق لاکوی بَئـدِم می دیل بَبو زار

yelaq lakoy badem mi del babu zâr

نَزن مَئرجاُن مَره اَندی سَـــراکو

nazǝn mar jon marǝ andi sarâku

می قسمت بو بَبوم جُئورا گرفتار!

me qasmǝt bu babom jorâ gerǝftâr!

خلیفه محله شلمان- بهار 1373 خورشیدی

واژگان: یَلاق لاکوی: دخترک ییلاقی/ مَئر= مادر/ سَراکو= سرکوفت/ جُئورا= ییلاقات؛ بالادست/ 

دوبیتی گیلکی: خشتَ پُلَ سر از: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی: خشتَ پُلَ سر

جی: داوود خانی لنگرودی

دریافت دوبیتی گیلکی خشتَ پُلَ سر از: داوود خانی لنگرودی

بَـــئِم انگورَ نــؤبر، ، تَ بی یِـه تو

baem angurə noŵbar, ta biye tu

بَشئوم خشتَ پُـلَ سر، تَ بی یِـه تو

baśom xaśtə polə sar, ta biye tu

بَـخئـوردَم انگوره دوئنـَه به دوئـنَه،

baxordam angoræ, donə ba donə,

مَ قُوّت بَی˚ رَه ویشتر، تَ بی یِـه تو!

ma qovvat beyræ viśtar, ta biye tu!

سی ام شهریور 1394 خورشیدی

استقبال از انیمیشن رباعی طنز گیلکی زومه و زَمئر در سایت آپارات

استقبال از انیمیشن رباعی طنز گیلکی زومه و زَمئر در سایت آپارات

در کمتر از 20 ساعت از نمایش انیمیشن رباعی طنز گیلکی زومه و زَمئر در سایت آپارات، این کلیپ بیش از 600 نفر بازدید کننده داشته است که با توجه به گیلکی و غیرتجاری و تبلیغیات هزینه ای بودن اثر در نوع خود، کم نظیر می باشد.

متن رباعی گیلکی زومه و زَمَئر اینجانب را با یک نوع کلیپ دیگر را می توانید در این جـــــا ببینید و تماشا نمایید.

رباعی گیلکی خیامی: خاموش.آ.بو آتیشَ جیم از: داوود خانی لنگرودی

رباعی گیلکی خیامی: خاموش.آ.بو آتیشَ جیم

جی: داوود خانی لنگرودی

لیــله کو به جیر یه جا بَنیشتـــئن نِسادیم

lila ku ba jir ya jâ baništǝn nesâdim

کبریت نَـکَـشِئه، خاموش.آ.بو آتیشَ جیم

kibret nakaše, xâmošabu âtišǝ jim

ریکه لاکو  بئوته: "اینی؟ فَردَائن اَمَـرَئن؛

rikǝ lâko botæ:" ini? fardan amaræn;

مینیم بَدایی هَرگی به دونیـــا نومابیم! "

minim badâi hargi ba donyâ nomâ bim!"

23 بهمن 1394 خورشیدی

توضیح: ضلع شمالی لیله کوه که به روستای لیله کوه و شهر لنگرود چشم دوخته است، به ویژه قسمت های میانی و پایینی آن حتی در روزهای آفتابی، جز صبحگاهان، در سایه و پشت به آفتاب می باشد. نِسادیم= نِسا. رو به نسا. همیشه سایه و پشت به آفتاب

 

 

رباعی هزل- طنز گیلکی پَـلَت ولگ از: داوود خانی لنگرودی

رباعی هزل- طنز گیلکی پَـلَت ولگ

جی: داوود خانی لنگرودی

ترتیبــــیّ و غُسلَ ارتماسی کــونی یه

tartibi o goslǝ ertǝmâsi koni yæ

مو خُوشکه نَــــگوده ناسپاسی کونی یه

mu xuškæ nagudæ nâsǝpâsi koni yæ

چئور باغَ مِئنَ پیلو پَلــَت وَلگَ مـــاُنی

Ćor bâgǝ menǝ pilo pǝlat valgǝ moni

وا راسّه نبو، یه کون˚ رَخاصی کونی یه!

vâ rassæ nabo, ye kün rǝgâsi koni yæ!

21 بهمن 1394 خورشیدی

واژگان: پَـلَت ولگ: برگ درخت افرا که با اندک نسیمی به رقص می آید و نیز کنایه از شخص بوقلمون صفت

چئور باغَ مِئنَ پیلو پَلَت وَلگَ ماُنَی: برگِ پهن افرای باغ جنگلی را مانی

هساشعر طنز اسب و خر و مادیان و قاطر از: داوود خانی لنگرودی

 

هساشعر طنز: اسب و خر و مادیان و قاطر

جی: داوود خانی لنگرودی

 

چوشم؛

قاطیر بَـگینی،

-بار تووادَه-

خر:

تیج آ گود

                    گوش ئونه.

اسب:

                   دُم دُم زَئدَه بو

                                  مادیونِه!

 

شلمان- چهاردهم بهمن 1394 خورشیدی

کلیپ هساشعر طنز اسب و مادیان در سایت آپارات از: داوود خانی لنگرودی