دوبیتی گیلکی اونی که خَـئسَّمه...
جی: داوود خانی لنگرودی
رِفــاقی دَئـشتمه، گوشه پور. آئودَن
refăqi daŠtəmæ, guŠə porăowdən
بساطَ غوصّه می واسِـن جُـور. آئودَن
bəsătə qussæ mi vâsen jorăowdən
چُوچوی! هر شؤ خَئنم تا صُب بَخئونی
Ĉocoy! har Šow xanəm tâsob bəxoni
اونی که خَـئسَّمه، می جی دور. آئودَن
oni ke xassəmæ, mi je dorăowdən
17 فروردین 1395 خورشیدی
چو چو: چوک. مرغ حق. شب آویز
دوبیتی گیلکی بَهار بومه بشیم صارا بموجیم
جی: داوود خانی لنگرودی
بَــهَار بومه بشیم صارا بموجیم بهار آمده است برویم دشت و صحرا تفرج کنیم
پیلُه غوصّه بنیم پا جیر دموجیم غم بزرگ را زیر پا بگذاریم و لگدکوب کنیم
بَبو پروانه، مو شمع سیَا شـؤ تو پروانه ام( باش) و من شمع شب سیاه
بیه ته کس˚ کسه واسه بسوجیم! بیا تا فدای هم شویم و بسوزیم!
دوبیتی گیلکی بهاری: کُلکافیس
جی: داوود خانی لنگرودی
پیلُه لی دارَ سرجَا فیس فیـسه بر فراز درخت نارون بزرگ(صدای) فیس فیس است
تو دونیّ و مو دونم کُلکَافـیسه تو می دانی و من که چرخ ریسک است
بهار وَختی هَنه اَندی خوبِـنن، بهار وقتی که می آید، آنقدر می خوانند،
گیله مردَ بیجارکَار ته ویریسه! گیله مرد شالیکار تا( از خواب) برخیزد!
28 اسفند 1394 خورشیدی
برگردان واژگان: پیلُه لی دار: درخت نارون بزرگ./ فیس فیس: صدا و آواز چرخ ریسک./ کُلکافیس: چرخ ریسک./ گیله مردَ بیجارکار: گیله مرد شالیکار./
توضیح: درخت نارون با نام علمی Ulmus minor و در زبان گیلکی آن را " لی دار" و مازندرانی ها آن را " اوجا " می نامند. گُلِ پَردار: نامی که در اطراف رشت به درخت نارون دهند. نارون، درختی است به غایت خوش اندام و پربرگ و سایه دار. لی دار، قبل از برگ دادن در اواخر اسفند ماه، گل می دهد و از پیشقراولان بهار است.
چرخ ریسک با نام های گیلکی؛ کولکافیس؛ کولکابیز و فیس فیسی از اواخر اسفند ماه بر فراز و شاخ و بال درختان آواز می خوانند و به روستاییان، موسم بهارِ کاری را اعلام می دارند!
دوبیتی گیلکی: تی لب چافَ بَـرئسِه هِندواُنه
جی: داوود خانی لنگرودی
تی لب چــــــافَ بَـرئسِه هِندواُنه لبت هندوانه شیرین و رسیده چاف (را می ماند)
اَزا آلـــــــوغ فَـکَ خربزه مــاُنه عینهو خربزه ی آلوغ فک چمخاله را مانَد
فودوشته کَس مَس ئون تعریف گودَن کسانی که( لبت را) مکیده بودند، تعریف می کردند
مو خَـئسی فودوشم، بــئوتی گُراُنه! می خواستم خودم بمکم، گفتی گران است!
26 اسفند 1394 خورشیدی
آلوغ فکَ خربزه: خربزه ی آلوغ فک. آلوغ فک؛ محله ای در مسیر چمخاله به لنگرود که تا چند دهه ی پیش، خوشمزه ترین خربزه های گیلان در آن حوالی کشت می شد./ چافَ بَـرئسِه هِندواُنه: هندوانه رسیده (و شیرین) چاف که زبانزد است.
دوبیتی گیلکی: گَل مَن گَل.آ.ئودَه
جی: داوود خانی لنگرودی
گوسَند ئون: دارَ بون، گَل مَن گَل.آ.ئودَه
gosǝndon; dârǝ bun gǝl man gǝl.aŵ.dæ
گَالش چَـپّاُن: تُنُک ریشه فَل.آ.ئـودَه
galǝš Ćǝppon; tonok rišǝ fǝl.aŵ.dæ
مگر وَرگ ئون زیوگَه بَــشتَوئسَه ی؟
mǝgar vargonǝ zügæ baštǝosay?
سگَ گلّه: بَشَاشِه، جا چَل.آ.ئودَه!
sǝgǝ gǝllæ; bǝšàše jâ Ćǝl.aŵ.dæ!
22 اسفند 1394 خورشیدی
واژگان: گوسَند ئون: گوسفندان./ گَل من گَل.آ.بئون: دایره وار، سر در پای هم کردن گوسفندان هنگام استراحت. / گَالش چَـپون: چوپانِ گالش/ فَل:پوست برنج/ فَل.آ.ئودن: پوست کندن؛ سفید کردن. در اینجا ، مراد به سر و وضع خود نرسیدن است../ وَرگ ئونَ زیوگه: زوزه ی گرگ ها./ بَشتَوئسَه ی : شنیده است./ چَل: زمین گل آلود. چَل.آ.ئودن: گِل و شل و خیس کردن زمین.
دوبیتی گیلکی طنز: اَزو روزی که آجاُن بَشّو لاجاُن
جی: داوود خانی لنگرودی
اَزو روزی که آجــاُن بَشّو لاجاُن
azu ruzi kǝ âjon bǝššo lâjon
نَاهَار خوتکا خونئه، شاُم ته بریاُن
nǝhar xotkâ xonǝ, šom ta bǝriyon
خودا تَره بیامورزَه نَـنه ی جاُن،
Xodâ tǝrǝ beyâmorzæ nǝnay jon,
تَره تَنگوله لاکوی خَئـنَه آجاُن!
tǝrǝ tangulǝ lâkoy xanǝ âjon!
14 اسفند 1394 خورشیدی
آجاُن: آقاجان؛ پدر بزرگ./ نَنه ی : مادر بزرگ/ تَره تَنگوله لاکوی : دخترک تازه بالغ و ترگل ورگُل
دوبیتی گیلکی: بَنشتَه می دِلَ مِئن
جی: داوود خانی لنگرودی
بومَه کم کم بَـنِشتَه می دِلَ مِئن
bomǝ kam kam baneštæ mi delǝ men
غمَ عالَم بَـنِشتَه می دِلَ مِئن
qamǝ âlǝm baneštæ mi delǝ men
نَدوئنم تو چی بی رَم˚ بَئودَه آهو؟
?nadonǝm tu Će bi ram boŵdǝ âhu
تی عشقَ غم بَـنِشتَه می دِلَ مِئن
te ešqǝ qam baneštæ mi delǝ men
خلیفه محله شلمان- تابستان 1373 خورشیدی
دوبیتی گیلکی: بشئوم املش یَته سوشنبه بازار
جی: داوود خانی لنگرودی
بَشئوم املش یَته سوشنبَــه بازار
bašom amlaš yetǝ sušanbǝ bazâr
یَلاق لاکوی بَئـدِم می دیل بَبو زار
yelaq lakoy badem mi del babu zâr
نَزن مَئرجاُن مَره اَندی سَـــراکو
nazǝn mar jon marǝ andi sarâku
می قسمت بو بَبوم جُئورا گرفتار!
me qasmǝt bu babom jorâ gerǝftâr!
خلیفه محله شلمان- بهار 1373 خورشیدی
واژگان: یَلاق لاکوی: دخترک ییلاقی/ مَئر= مادر/ سَراکو= سرکوفت/ جُئورا= ییلاقات؛ بالادست/
دوبیتی گیلکی: خشتَ پُلَ سر
جی: داوود خانی لنگرودی
دریافت دوبیتی گیلکی خشتَ پُلَ سر از: داوود خانی لنگرودی
بَـــئِم انگورَ نــؤبر، ، تَ بی یِـه تو
baem angurə noŵbar, ta biye tu
بَشئوم خشتَ پُـلَ سر، تَ بی یِـه تو
baśom xaśtə polə sar, ta biye tu
بَـخئـوردَم انگوره دوئنـَه به دوئـنَه،
baxordam angoræ, donə ba donə,
مَ قُوّت بَی˚ رَه ویشتر، تَ بی یِـه تو!
ma qovvat beyræ viśtar, ta biye tu!
سی ام شهریور 1394 خورشیدی
دوبیتی گیلکی: جَوونی که بَشون، شَئنه پَسی ریم؟
جی: داوود خانی لنگرودی
