دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی

اشعار و داستان های فارسی و گیلکی داوود خانی لنگرودی

دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی

اشعار و داستان های فارسی و گیلکی داوود خانی لنگرودی

دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی
بایگانی

۷۸ مطلب با موضوع «اشعار طنز داوود خانی لنگرودی» ثبت شده است

مطلب پیشین که به زنده‌یاد جمشید مشایخی اختصاص داشت، بزرگواری با نام عباس آمدند و از روی عکس، نوشتند: " جَلّ‌الخالق! زبانم لال، این بزرگوار سر پیری افیونی شده بودند؟"

که خب، البته این‌گونه نبوده و زودرباعی زیر که با رعایت عیب قافیه‌ی مصراع دوم و در هیئت جواب ایشان و در مقام دفاع از جمشیدخان خدابیامرز خلق کرده‌ام را پیشنهاد می‌کنم بخوانید:

نه! عبّاسا! جان من ای عـــباسا!

پیرانه‌سری شوَد چو آدم یُـــبسا

در معده اگر باد همی انـــــبارَد،

جِز می خورَد و چهره شوَد قنّاسا!

  • داوود خانی لنگرودی

اگر می‌بینی‌ام انـــــدوهگینم

نشد فرصت برایت گل بچینم

 گُراز آمد، یهویی سیـــل آورد

گلستان شد گِلِستان نازنینـم! (داوو خانی خلیفه‌محله)

  • داوود خانی لنگرودی
  • داوود خانی لنگرودی
  • داوود خانی لنگرودی
  • داوود خانی لنگرودی
  • داوود خانی لنگرودی

تابستان امسال، مردی شیشه ای متوهم، سر یکی از نزدیکانش را با داس بریده بود و پس از نشئگی، مدعی بود با داسش در حال برداشت گندم است!


کشیدم شیشه، دیدم دانــــهْ دُرّم                            

و بعدش...شیرم و دارم می غُرّم

به آنی، زارعـــــــــم با داس نشئه

درون مزرعه گـــــــندم می بُرّم!

  • داوود خانی لنگرودی
  • داوود خانی لنگرودی
  • داوود خانی لنگرودی

شعر طنز تخم مرغ
از: داوود خانی لنگرودی


ای گران چون جامِ زرینِ حسنلو، تخم مرغ! 
                
کاشکی می داشتم یک دانه از تو، تخم مرغ!

روزگارِ لامُرُوّت را ببین، می بینی ام؟  
                      
آمده از فرطِ مشکل، خم به ابرو، تخم مرغ!   

پشم می کندم ز باغِ پنبه زاری در شمال
                    
کارگر بودم، شدم تعدیل نیرو، تخم مرغ!

از من ای دُرّ ِمدوّر! پیله و هم پشم ریخت   
                
اُملِتم کو؟ قانعم با آب زیپو، تخم مرغ!

این میان دیروز، مرموزانه گویا مرشدی   
                  
 زیر لب می گفت:"یاهو! یاهو! یاهو! تخم مرغ!"

خسته بودم تا نشستم، پلک هایم بسته شد...     
         
خواب دیدم مرغکی آمد لب جو، تخم مرغ!

می زند قدقدقدا وُ قدقدا وُ قدقدا  
                      
مرغک زیبا نشسته چارزانو، تخم مرغ!

بر چمن، لمبر˚سُران، با ناز و اطوار و ادا     
              
آریا! در دست خود دارد النگو، تخم مرغ!

ایستاده از قضا! از رویِ حزم و احتیاط    
             
در کنارش یک خروس پشمالو تخم مرغ!

پا شدم... دیدم زن بیچاره ی من خانه را     
        
می کند با غصه و اندوه جارو، تخم مرغ!

  • داوود خانی لنگرودی