شعر کوتاه «غم‌خورک‌های جهان» از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

غم‌خورک‌های جهان

برکه می‌بینند اقیانوس را

شلمان‎؛ 14 مرداد 1398 خورشیدی- داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

نیمایی روستا از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

مرغی از بانگ خروسی برخاست

زاغی بر شاخ درختی می‌خوانْد

سگ کاس‌آقای همسایه

می‌لابید.

زیر دیوار فروریخته‌ی ماه‌جبین،

گربه‌ا‌‌ی پشمالو دم لرزانْد.

گل‌صنم

-زن نازای مراد-

گاو را می‌دوشید.

پهنه‌ی مزرعه‌ی تازه‌علف‌روییده

مادیان رامی،

اسب وِل می‌طلبید.

صبح بود؛

روستا

بوقلمون می‌بافید!

شلمان؛ داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)‎25 تیرماه 98

 

شعر نیمایی روی مرز اشتباه از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

مارِ دم‌سیاه شاخ‌دار

 می‌خزید بی‌صدا، لابه‌لای برگ‌ها،کنار پرتگاه

شب به نیمه‌اش رسیده بود،

روی مرز اشتباه،  

با دو چشم ناز و یک دلِ زیاده‌خواه،

بوسه‌ای

بر فراز تپه از پلنگ ماده می‌گرفت ماه...

**

دوردست

در جوار طعم تند شنبلیله‌ها و بوی کاه

ناگهان

شیهه‌ای کشید مادیانِ گُشنِ یالقوزِ راه‌راه...

داشت می‌چمید بادِ نرم باردار صبحگاه

شلمان-داوود خانی خلیفه‌‌محله(لنگرودی)‎‎25 تیرماه 98

دوبیت زودشعری در زادروز عمرخیام از داوود خانی لنگرودی

بیت شَکَری

شعر ماه‌خانم از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

بر فرازِ تـــــــپه‌ی زیبای شب

جست می‌زد بــرّه‌ی تنهای شب

بوسه می‌چسبانْد دور از چشم روز

ماه‌خانـــم بر لب آقــــای شب

(شلمان؛ 26 فروردین 98- داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی

شعر " در صبح استحاله" از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

 تَق‌تَق تَتَق تق‌تق تاز...

باران نوبهاری

بارید و باد روبید

ابر از بلندی کوه

                      در صبح استحاله

                                    **

طنّاز مثل آهو

سر می‌کشید خورشید

                    در آب‌چاله‌های دشتِ هزارلاله

داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

مینیمال نیمایی: ایستاده بود پای پنجره

دشمن فرضی

شعر "پنبه‌زار گُر گرفته بود" از داوود خانی خلیفه‌محله