شعر کوتاه «کرْتِ شالیِ دهان‌واکرده» از داوود خانی خلیفه‌محله

می‌گذارد کَپَه‌ی مـــرگش را

زیرِ سرِ یُبْس‌ترین کُپّه‌ی ‌ابر،

کرْتِ شــــالیِ دهان‌واکرده

شلمان، 15 شهریور 1398 – داوود خانی خلیفه‌محله

شعر کوتاه«شعله‌ی جوانـــی‌» از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

فرصتی به‌قدر مدّ آه

قد کشید وُ مُــــــرد

شعله‌ی جوانـــی‌ام!

شلمان؛ 15 مرداد 1398 خورشیدی – داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

شعر کوتاه «غم‌خورک‌های جهان» از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

غم‌خورک‌های جهان

برکه می‌بینند اقیانوس را

شلمان‎؛ 14 مرداد 1398 خورشیدی- داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

بیت شَکَری

شعر ماه‌خانم از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

بر فرازِ تـــــــپه‌ی زیبای شب

جست می‌زد بــرّه‌ی تنهای شب

بوسه می‌چسبانْد دور از چشم روز

ماه‌خانـــم بر لب آقــــای شب

(شلمان؛ 26 فروردین 98- داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی

شعر " در صبح استحاله" از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

 تَق‌تَق تَتَق تق‌تق تاز...

باران نوبهاری

بارید و باد روبید

ابر از بلندی کوه

                      در صبح استحاله

                                    **

طنّاز مثل آهو

سر می‌کشید خورشید

                    در آب‌چاله‌های دشتِ هزارلاله

داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

مینیمال نیمایی: ایستاده بود پای پنجره

دشمن فرضی

شعر "پنبه‌زار گُر گرفته بود" از داوود خانی خلیفه‌محله

بر جاده‌ی پاییز از داوود خانی لنگرودی