رفتی‌ِوُ زمین... شعر کوتاه عاشقانه‌ای از داوود خانی‌خلیفه‌محله

گفتمت:
- بایست!
رفتی‌ِوُ زمین
تابِ رفتن ترا نداشت
زد پرنده‌ای
پَر در ارتفاع ابرها...
آسمان گریست!

 

املش؛ 28 شهریور 1399 خورشیدی

شعر کوتاه عاشقانه‌ی «همه‌ی فریادم» از داوود خانی‌خلیفه‌محله

روزگاری

شده‌است همه‌ی فریادم

در گِل باغچه‌ات گُل دادم!

داوود خانی‌خلیفه‌محله- املش؛ 27 شهریور 1399 خورشیدی

شعر کوتاه «اقیانوس اشک» از داوود خانی‌خلیفه‌محله

ویدیوکلیپ اقیانوس اشک داوود خانی‌خلیفه‌محله در وبگاه آپارات

در اندوه ساحل چمخاله

دریا را می‌قاپید

اقیانوس اشک‌هایم.

شعر کوتاه «داسِ دارکوب» از داوود خانی‌خلیفه‌محله

دم می‌تکانْد در باد

شانه‌گاه بید،

             اوّلِ غروب

                         داسِ دارکوب

شلمان؛ 27 اردیبهشت 1399 خورشیدی

دو کوته‌سروده از داوود خانی‌خلیفه‌محله

 

فتوکلیپ دو کوته‌سروده از داوود خانی‌خلیفه‌محله در وبگاه آپارات

پفیده‌اند از پرنده، سیم‌های برق

دوسویِ درازنایِ خیابان

و درختی که پر نمی‌زند!

18 اردیبهشت 1399 خورشیدی

**

باران

بند آمده‌بود و آفتاب

می‌تابانْد و ناودان

می‌بارانْد!

 18 اردیبهشت 1399 خورشیدی

شعر « شبِ تازه‌دَمِ سرمازا» از داوود خانی‌خلیفه‌محله

فتوکلیپ شعر « شبِ تازه‌دَمِ سرمازا»  از داوود خانی‌خلیفه‌محله در وبگاه آپارات

در غروب‌مرگِ جیغ‌و‌ویغِ زاغ،

قالب‌تهی‌کرده‌بود

پَراشیده‌ی باد و  باران و تازیانه‌ی تگرگِ بی‌امان...

شب؛

شبِ تازه‌دَمِ سرمازا

دانه

          ‌دانه

پنبه بر شهر

               سیاست می‌کاشت

شلمان؛ 8 بهمن 1398 خورشیدی

بیت عاشقانه «بوسه دانه‌ای چقدر؟...» از داوود خانی خلیفه‌محله

 

مژه‌خنجری وچشم‌لاجورد وگیسوان‌شرابی‌ام!         

بوسه از لب تو دانه‌ای چقدْر آب می‌خورد؟ بگو!

شعر کوتاه «دیدمت هنوز نارسیده‌ای...» از داوود خانی خلیفه‌محله

 

صبح

       دیدمت هنوز نارسیده‌ای

ظهر

        آفتاب خوردَتِت

عصر

            آمدم بچینمت...

گفتنم دُرُسته خوردَنِت!

شلمان؛ 13 آبان 1398 خورشیدی- داوود خانی خلیفه‌محله

شعر کوتاه «فِنْچ و فِنْس و گربه و قفس» از داوود خانی خلیفه محله

فِنْـچِ نغمه‌خوانِ راه‌راه دانه‌خوار را

در قفس که می‌گذاردَش

فِـنْس می‌کشد به دوْرآن که گربه‌های ناقلای جوجه‌خوار تا ندزدَنش...

رامسر؛ 11 آبان 1398 خورشیدی- داوود خانی خلیفه‌محله

 

شعرِ «کارِ شاعرانه» از داوود خانی خلیفه‌محله

گاهی روی دفترِ سفید                 

کار شاعرانه می‌کنم:

دست وصورت و لب ترا               

رنگِ عاشقانه می‌کنم

موی نرم می‌کشم، وَ بعد            

 با مداد، شانه می‌کنم

چشمِ‌ آهوانه‌ی ترا                       

رنگِ رودخانه می‌کنم

قامتِ تو را که می‌کشم،             

رقصِ شادمانه می‌کنم

شاعریِ من که می‌پَرَد،              

خلوتی بهانه می‌کنم

آه! بی‌تو  با خیالِ تو             

گریه‌ی ‌شبانه می‌کنم

شلمان؛ 13 مهر 1398 خورشیدی- داوود خانی خلیفه‌محله