دوبیت زودشعری در زادروز عمرخیام از داوود خانی لنگرودی

دوبیتی طنز گرازسیلی از داوود خانی خلیفه‌محله(لنگرودی)

اگر می‌بینی‌ام انـــــدوهگینم

نشد فرصت برایت گل بچینم

 گُراز آمد، یهویی سیـــل آورد

گلستان شد گِلِستان نازنینـم! (داوو خانی خلیفه‌محله)

شعرداستانِ مینیمالِ"قلنبگی "از داوود خانی لنگرودی

دو بیت شعر طنز به سبک پیشینیان از داوود خانی لنگرودی

فتوکلیپ طنز"حافظا!" از داوود خانی لنگرودی

فتوکلیپ طنز"حافظا!" از داوود خانی لنگرودی در سایت آپارات

شعر طنز حافظا! از داوود خانی لنگرودی

دوبیت شعر زلزله از داوود خانی لنگرودی

شعر طنز : "کاشکی می داشتم یک دانه از تو، تخم مرغ! " در سایت و کانال تلگرامی شیرین طنز

شعر طنز : "کاشکی می داشتم یک دانه از تو، تخم مرغ!" در سایت شیرین طنز

شعر طنز : "کاشکی می داشتم یک دانه از تو، تخم مرغ!" در کانال تلگرامی شیرین طنز

شعر طنز تخم مرغ از داوود خانی لنگرودی

شعر طنز تخم مرغ
از: داوود خانی لنگرودی

ای گران چون جامِ زرینِ حسنلو، تخم مرغ! 
                
کاشکی می داشتم یک دانه از تو، تخم مرغ!

روزگارِ لامُرُوّت را ببین، می بینی ام؟  
                      
آمده از فرطِ مشکل، خم به ابرو، تخم مرغ!   

پشم می کندم ز باغِ پنبه زاری در شمال
                    
کارگر بودم، شدم تعدیل نیرو، تخم مرغ!

از من ای دُرّ ِمدوّر! پیله و هم پشم ریخت   
                
اُملِتم کو؟ قانعم با آب زیپو، تخم مرغ!

این میان دیروز، مرموزانه گویا مرشدی   
                  
 زیر لب می گفت:"یاهو! یاهو! یاهو! تخم مرغ!"

خسته بودم تا نشستم، پلک هایم بسته شد...     
         
خواب دیدم مرغکی آمد لب جو، تخم مرغ!

می زند قدقدقدا وُ قدقدا وُ قدقدا  
                      
مرغک زیبا نشسته چارزانو، تخم مرغ!

بر چمن، لمبر˚سُران، با ناز و اطوار و ادا     
              
آریا! در دست خود دارد النگو، تخم مرغ!

ایستاده از قضا! از رویِ حزم و احتیاط    
             
در کنارش یک خروس پشمالو تخم مرغ!

پا شدم... دیدم زن بیچاره ی من خانه را     
        
می کند با غصه و اندوه جارو، تخم مرغ!

بگذار بسوزد پدر عشق از: داوود خانی لنگرودی

بگذار بسوزد پدر عشق از: داوود خانی لنگرودی

جمعه است و هوا سرد و بارانی و در باغ ملی لنگرود؛ به بارانی که شلاق می کشد بر گرده ی درختان نارون و کنجکاوانه، نگاه می بازم به دخترکی اندوهگین، پای یکی از آن درختان...

پر پیداست: خیسِ آب آسمان و دیدگان و انتظاری عاشقانه که می کُشدَش. پا سست می کنم. نگاهش به درازنای جاده ی باران خورده است و این پا و آن پا می کند...

( جمعه 10 آذر 1396 خورشیدی)

بر جاده ی خیس چشم دوزی               

هی غصه خوری و هی بسوزی

آخر چی شود؟ یــــــار بیاید!                

یاری – به نظر- خوش پَک و پوزی؟

این اشک که از دیده روان است            

ترسم بشود قوز روی قُوزی

ای دخترک! این عمر دوروزه                 

ارزَد تو بگو! گزی به گو..؟!

**

فارغ من از این دَغمَسه ناگاه                  

افکار تماماً چَــــــلَغوزی،

دیدم پسری هست کنارش                     

با کاپشن و شلوار و بلوزی

**

گفتم به خودم: بس کن و در رو!          

اینجا تو چرا از چه هنوزی؟

بگذار بسوزد پدر عــــــشق                  

دارد که چنین سرّ و رموزی

فتوکلیپ  بگذار بسوزد پدر عشق از داوود خانی لنگرودی