رباعی: ساعتی بعد از مد... از داوود خانی لنگرودی

جزر است: درست ساعتی بعد از مـد

ناگاه کشیده پیشِ چشمانــــم قـد

-بر سینه ی ماسه های گرم ساحل-

ماری خونسرد، پوست می انــدازد!

تک بیتی گیلکی: دوتَه کوزه... از: داوود خانی لنگرودی

 

دریافت
حجم: 1.28 مگابایت

تک بیت گیلکی: دوته کوزه

جی: داوود خانی لنگرودی

هَمچین دوتَه کوزه دَشکَـسـَه نَئودَه نَابون

hamĉin dotə kuzə daŠkasə naŵdə nabon

لب˚ شَرم نَدَئشَته، لب˚ بَخورَه خُــــجیرَه

lab Šarm nadaŠtə, lab baxoræ xojiræ

برگردان واژگان: دَشکَـسـَه نَئودَه نَابون: به هم چسبیده باشند./

شَرم نَدَئشَته: شرم نداشته.

رباعی گیلکی هَچی بو از: داوود خانی لنگرودی

اشاره: رباعی هچی بو، اولین رباعی گیلکی ام می باشد که نزدیک به 21 سال پیش –یعنی در پاییز 1373- آن را سروده ام.

البته،  رباعی گیلکی من بعد م که چندی پیش آن را سروده بودم، جلوتر از این رباعی و برای  نخستین بار در وبلاگم  گنجانده شده بود.

سه مصراع اول رباعی گیلکی  " هَچی بو " بر وزن مستفعل فاعلات مستفعل فع­  و مصراع پایانی بر وزن مستفعل مستفعل مستفعل فع  می باشد.

رباعی گیلکی هَچی بو

جی: داوود خانی لنگرودی

صد وعده بَدابو اَمِه دِلبر، هَچی بو

sad vadə badabo ame delbar, haĆi bu

یک روز بی یِه بَبون می یاوَر، هَچی بو

yek ruz biye babon mi yâvar, haĆi bu

پیری بومَـه تَ می چُشمَ دِل واخوبابو

piri bomə ta mi Ćošmə del vâxobabu

هر غوصّه بَخوردَم، همه آخر هَچی بو

har qossə baxordam, hamə âxar haĆi bu

پاییز 1373 خورشیدی

 

 

هَساشعر: بونه دریا از داوود خانی لنگرودی

 

 

هَسا شعر: بونَه دریا

 

جی: داوود خانی لنگرودی

 

گیلونَ وارونَ پَائیز

                            چی واسه؟

                     

بُونَه دریا

                         می چوم˚ اَرسو بَوارَه

                                                        تَ صُومای سر!

*

gilonə vâronə pâiz

?Ći vase

bonæ daryâ  

mi ĉom arsu bavâræ

!ta somày sar 

 

برگردان آزاد:

 

چرا

       باران پاییزی گیلان؟

شوَد دریا

              ببارد تا سحر

                                        از چشم هایم! 

 

شلمان- 15 آذر 1394

 

 

دوبیتی: دیدم نمی شه! از: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی: دیدم نمی شه!

 

 

از: داوود خانی لنگرودی

 

 

 

 

 

 

 

درآغوشت کنم، دیدم نمی شه

 

 

 

لبی نوشت کنم، دیدم نمی شه

 

 

می خواسم پا بذارم روی قلبم،

 

 

 

فراموشت کنم، دیدم نمی شه!

 

 

دوبیتی گیلکی: رَم˚ بَئودَه آهو! : داوود خانی لنگرودی

 

 

 

 

دوبیتی گیلکی: رَم˚ بَئودَه آهو

 

جی: داوود خانی لنگرودی

 

بومَه کم کم بَنیشَـته می دیلَ مِئن

bomæ kamkam baništæ mi dilǝ men

غمَ عالَم بَنیشَـته می دیلَ مِئن

qamǝ âlam baništæ mi dilǝ men

ندوئنم تو چی بی؟ رَم بَئودَه آهو!

nadonam to Ći bi? Ram boŵda âhu!

تی عِشقَ غم بَنیشَـته می دیلَ مِئن!

ti ešqə qam baništæ mi dilǝ men!

 

خلیفه محله شلمان- بهار 1373 خورشیدی

 

 

دوبیتی گیلکی هندوانه ی چاف ( چافَ هندواُنه) از: داوود خانی لنگرودی

 

دوبیتی گیلکی هندوانه ی چاف ( چافَ هندواُنه)

جی: داوود خانی لنگرودی

 

تی لب: چافَ بَرَسِئه هِندوُانه

ti lab: Ćâfǝ barase hendavonæ

مِثَ سورخَ بولوش، تی دیم کولاُنه

mesa surxa bulušǝ,ti dim kulonæ

بخیلَ دوتّه چِشمون تَ بَتَرکَه

baxilǝ dotta Ćešmon tà batarkæ

خَئنی آتش گودَئن اِسپندَ داُنه

xani âtaš gudan espandǝ donæ

 

شَـلمان – هشتم آذر 1394

 

 

دوبیتی گیلکی: هَلِه ماه در نومابُو! از: داوود خانی لنگرودی

 

 

دوبیتی گیلکی: هَلِه ماه در نومابُو!

 

از: داوود خانی لنگرودی

 

بُومابُو شب، هَلِه ماه در نومابُو 

 

 

bomăbu śab, halə mă dar nomăbu

 

 

نُومابی گب، هَلِه ماه در نومابُو

 

 

nomăbi gab, halə mă dar nomăbu

 

 

بُومِه گَب- یَاد دَرَه؟- وَختی بَـرَسیم،

 

 

bome gab- yæd dara?- vaxti barasin,

 

 

روخئونه لب، هَلِه ماه در نومابُو!

 

 

roxone lab, halə mă dar nomăbu!

 

 

 

( 94/9/4)

 

 

 

رباعی های طنز آقای مدیر از :داوود خانی لنگرودی

1

یک پای مــدیر رشت و یک پا روم است

از دیدن خانواده اش محــــــروم است

با ایـــن همه صد هزار و یک مرتبه شکـر

آقای مدیر منشی اش خانــــــوم است!

2

تـبشیر نوین نظم کاری می کرد

تحذیر تخلف اداری مـــی کرد

خرکاری ما و جفتک انـدازی او

آقای مدیر خرسواری مـی کرد!

3

آقـــای مدیر کشف مطلب کرده است

مکتوب نوشته و مــــصوب کرده است

دریافتِ یک˚سوّمِ مازادِ حـــــــقوق

مشروط به کار پاسی از شب کرده است

4

دانــــــــیم ندان و ناتوان می باشد

ناپــــــخته و اندکی جوان می باشد

با این همه صد هزار و یک مرتبه شکر

آقای مدیر مهـــــــــربان می باشد!  

 

نخستین رباعی گیلکی به سبک هندی: مِن بعد ...از: داوود خانی لنگرودی

اشاره: زبان گیلکی از گروه زبان های کاسپین و  در زمره ی گروه زبان‌های شمال غربی ایرانی است. گروه زبان های کاسپین  ایرانی خود شامل زبان های تالشی، مازندارنی و گیلکی می‌باشند.

شاعران گیلک زبان، اشعار گیلکی فراوانی علاوه بر هساشعر، در قالب های کلاسیک از قبیل:  غزل، قصیده و مثنوی و به ویژه دوبیتی سروده اند، اما در قالب رباعی شاید شعری تا این تاریخ سروده نشده باشد و این رباعی به نوعی، اولین رباعی زبان گیلکی باشد.

لابد، دیرفهمی قالب رباعی با اوزان متنوع و نبود رسم الخط واحد و یکسانی در گروه زبان های ایرانی و نیز گرایش عامه ی مردم به ترانه، شاعران گیلک زبان را به سوی این قالب نکشانیده است.

این بود که سعی کردم اولین سروده ی رباعی خودم را به زبان گیلکی آن هم به سبک هندی و در حال و هوای رباعی های بیدل دهلوی، با صدای خودم انتشار نمایم، که امید مورد توجه و استقبال قرار گیرد.

 

تماشا و دانلود نخستین رباعی گیلکی از داوود خانی لنگرودی

نخستین رباعی گیلکی به سبک هندی: مِن بعد

جی: داوود خانی لنگرودی

هَــــــرچی پَشمه، خَـئنی فَـتَـئشـتَـئن مِن بَعد

har ĉi pašmå, xani fataštən min bæd

خَــــــشمَه هَرچی، خَـئنی هَدَشـتَـئن مِن بَعد

xašma har ĉi, xani hadaštən min bæd

سِن - سَرجُئوراکی- هَرچی سُبُک تر، بِی تَر

Sen- sarjorâki- har ĉi soboktar, beytar   

آیــــــینه˚ موسون، دیلَه خَ دَئـشتَـئن مِن بَعد

â-ine muson, dilǝ xa daaštən min bæd

شلمان چهارم آذر 1394