رباعی: گرگ و بره
از:داوود خانی لنگرودی
گرگ آمد وُ تند، بره را پــــاک درید
فواره ی خون بره بر خــــــاک چکید
تا دشت بیاید که کمی ســــــرخ شود
برف آمد و روی گرگ را کرد سفید!