دریافت
حجم: 1.28 مگابایت
تک بیت گیلکی: دوته کوزه
جی: داوود خانی لنگرودی
هَمچین دوتَه کوزه دَشکَـسـَه نَئودَه نَابون
hamĉin dotə kuzə daŠkasə naŵdə nabon
لب˚ شَرم نَدَئشَته، لب˚ بَخورَه خُــــجیرَه
lab Šarm nadaŠtə, lab baxoræ xojiræ
برگردان واژگان: دَشکَـسـَه نَئودَه نَابون: به هم چسبیده باشند./
شَرم نَدَئشَته: شرم نداشته.
اشاره: رباعی هچی بو، اولین رباعی گیلکی ام می باشد که نزدیک به 21 سال پیش –یعنی در پاییز 1373- آن را سروده ام.
البته، رباعی گیلکی من بعد م که چندی پیش آن را سروده بودم، جلوتر از این رباعی و برای نخستین بار در وبلاگم گنجانده شده بود.
سه مصراع اول رباعی گیلکی " هَچی بو " بر وزن مستفعل فاعلات مستفعل فع و مصراع پایانی بر وزن مستفعل مستفعل مستفعل فع می باشد.
رباعی گیلکی هَچی بو
جی: داوود خانی لنگرودی
صد وعده بَدابو اَمِه دِلبر، هَچی بو
sad vadə badabo ame delbar, haĆi bu
یک روز بی یِه بَبون می یاوَر، هَچی بو
yek ruz biye babon mi yâvar, haĆi bu
پیری بومَـه تَ می چُشمَ دِل واخوبابو
piri bomə ta mi Ćošmə del vâxobabu
هر غوصّه بَخوردَم، همه آخر هَچی بو
har qossə baxordam, hamə âxar haĆi bu
پاییز 1373 خورشیدی
هَسا شعر: بونَه دریا
جی: داوود خانی لنگرودی
گیلونَ وارونَ پَائیز
چی واسه؟
بُونَه دریا
می چوم˚ اَرسو بَوارَه
تَ صُومای سر!
*
gilonə vâronə pâiz
?Ći vase
bonæ daryâ
mi ĉom arsu bavâræ
!ta somày sar
برگردان آزاد:
چرا
باران پاییزی گیلان؟
شوَد دریا
ببارد تا سحر
از چشم هایم!
شلمان- 15 آذر 1394
دوبیتی: دیدم نمی شه!
از: داوود خانی لنگرودی
درآغوشت کنم، دیدم نمی شه
لبی نوشت کنم، دیدم نمی شه
می خواسم پا بذارم روی قلبم،
فراموشت کنم، دیدم نمی شه!
دوبیتی گیلکی: رَم˚ بَئودَه آهو
جی: داوود خانی لنگرودی
بومَه کم کم بَنیشَـته می دیلَ مِئن
bomæ kamkam baništæ mi dilǝ men
غمَ عالَم بَنیشَـته می دیلَ مِئن
qamǝ âlam baništæ mi dilǝ men
ندوئنم تو چی بی؟ رَم بَئودَه آهو!
nadonam to Ći bi? Ram boŵda âhu!
تی عِشقَ غم بَنیشَـته می دیلَ مِئن!
ti ešqə qam baništæ mi dilǝ men!
خلیفه محله شلمان- بهار 1373 خورشیدی
دوبیتی گیلکی هندوانه ی چاف ( چافَ هندواُنه)
جی: داوود خانی لنگرودی
تی لب: چافَ بَرَسِئه هِندوُانه
ti lab: Ćâfǝ barase hendavonæ
مِثَ سورخَ بولوش، تی دیم کولاُنه
mesa surxa bulušǝ,ti dim kulonæ
بخیلَ دوتّه چِشمون تَ بَتَرکَه
baxilǝ dotta Ćešmon tà batarkæ
خَئنی آتش گودَئن اِسپندَ داُنه
xani âtaš gudan espandǝ donæ
شَـلمان – هشتم آذر 1394
دوبیتی گیلکی: هَلِه ماه در نومابُو!
از: داوود خانی لنگرودی
بُومابُو شب، هَلِه ماه در نومابُو
bomăbu śab, halə mă dar nomăbu
نُومابی گب، هَلِه ماه در نومابُو
nomăbi gab, halə mă dar nomăbu
بُومِه گَب- یَاد دَرَه؟- وَختی بَـرَسیم،
bome gab- yæd dara?- vaxti barasin,
روخئونه لب، هَلِه ماه در نومابُو!
roxone lab, halə mă dar nomăbu!
( 94/9/4)
1
یک پای مــدیر رشت و یک پا روم است
از دیدن خانواده اش محــــــروم است
با ایـــن همه صد هزار و یک مرتبه شکـر
آقای مدیر منشی اش خانــــــوم است!
2
تـبشیر نوین نظم کاری می کرد
تحذیر تخلف اداری مـــی کرد
خرکاری ما و جفتک انـدازی او
آقای مدیر خرسواری مـی کرد!
3
آقـــای مدیر کشف مطلب کرده است
مکتوب نوشته و مــــصوب کرده است
دریافتِ یک˚سوّمِ مازادِ حـــــــقوق
مشروط به کار پاسی از شب کرده است
4
دانــــــــیم ندان و ناتوان می باشد
ناپــــــخته و اندکی جوان می باشد
با این همه صد هزار و یک مرتبه شکر
آقای مدیر مهـــــــــربان می باشد!
اشاره: زبان گیلکی از گروه زبان های کاسپین و در زمره ی گروه زبان‌های شمال غربی ایرانی است. گروه زبان های کاسپین ایرانی خود شامل زبان های تالشی، مازندارنی و گیلکی می‌باشند.
شاعران گیلک زبان، اشعار گیلکی فراوانی علاوه بر هساشعر، در قالب های کلاسیک از قبیل: غزل، قصیده و مثنوی و به ویژه دوبیتی سروده اند، اما در قالب رباعی شاید شعری تا این تاریخ سروده نشده باشد و این رباعی به نوعی، اولین رباعی زبان گیلکی باشد.
لابد، دیرفهمی قالب رباعی با اوزان متنوع و نبود رسم الخط واحد و یکسانی در گروه زبان های ایرانی و نیز گرایش عامه ی مردم به ترانه، شاعران گیلک زبان را به سوی این قالب نکشانیده است.
این بود که سعی کردم اولین سروده ی رباعی خودم را به زبان گیلکی آن هم به سبک هندی و در حال و هوای رباعی های بیدل دهلوی، با صدای خودم انتشار نمایم، که امید مورد توجه و استقبال قرار گیرد.
تماشا و دانلود نخستین رباعی گیلکی از داوود خانی لنگرودینخستین رباعی گیلکی به سبک هندی: مِن بعد
جی: داوود خانی لنگرودی
هَــــــرچی پَشمه، خَـئنی فَـتَـئشـتَـئن مِن بَعد
har ĉi pašmå, xani fataštən min bæd
خَــــــشمَه هَرچی، خَـئنی هَدَشـتَـئن مِن بَعد
xašma har ĉi, xani hadaštən min bæd
سِن - سَرجُئوراکی- هَرچی سُبُک تر، بِی تَر
Sen- sarjorâki- har ĉi soboktar, beytar
آیــــــینه˚ موسون، دیلَه خَ دَئـشتَـئن مِن بَعد
â-ine muson, dilǝ xa daaštən min bæd
شلمان چهارم آذر 1394
