دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی

اشعار و داستان های فارسی و گیلکی داوود خانی لنگرودی

دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی

اشعار و داستان های فارسی و گیلکی داوود خانی لنگرودی

دلتای سپیدرود داوود خانی لنگرودی
بایگانی


روزنامه گیلان امروز

سه شنبه 30 دی ماه 1382

«شمس لنگرودی» در برنامه‌ی ردپای باران گفت:

بدبختی از آن جا آغاز می شود که جوانان ما متوهم می‌شوند

بخش فرهنگ و هنر - رد پای باران، عصری با شعر گیلکی و موسیقی به‌همت شاخه‌ی ادبی حوزه هنری لنگرود برگزار شد.

در این برنامه ابتدا «فرامرز محمدی پور»، مسوول شاخه‌ی ادبی حوزه‌ی هنری در لنگرود ضمن تشکر از ادب دوستان از حضور گرم آنها تشکر کرد و ابراهیم شکیبایی لنگرودی را برای قرائت شعر به جایگاه فراخواند.

شکیبابی شاعر مجموعه‌ی «بی هیچ تکیه گاه»، که به‌زودی مجموعه‌ی شعر گیلکی «لاکوی واگردس» را منتشر خواهد‌کرد با بیان این نکته که زبانهای محلی از اهمیت زیادی برخوردارند گفت: اگر چنین نبود، کسانی مثل نیما و شهریار «روجا» و «حیدربابا» را نمی‌سرودند.

وی سپس با یاد‌کردن از شاعران فقیدی همچون بابایی پور(دریایی) و محمود پاینده اشعار زیبایی از آنها را برای حاضران قرائت کرد و قطعه شعری با عنوان «خشته پورد» را تقدیم لنگرودی‌ها کرد. سپس نادر زکی‌پور، شاعر برجسته‌ی گیلکی سرا که با عکس‌های غم‌انگیزی از بم برگشته بود شعرهایش را با غمگینی این فاجعه بخیه زده، سپس «محمد شمس لنگرودی» صاحب اثر برجسته‌ی «تاریخ تحلیلی شعر نو» و رمان «رژه بر خاک پوک» و... که با حضور خود در این برنامه بسیاری از ادب دوستان را غافلگیر کرده‌بود ضمن ابراز خوشحالی خود از شرکت در این برنامه گفت: « من در بسیاری از کشورهای دنیا سخنرانی کرده‌ام ولی باور کنید هیچ کجا برای من جالب‌تر از این نیست که در شهر خودم و در میان همشهریانم صحبت کنم».

 وی افزود: هنرمند نباید توهم داشته‌باشد ما توی این دنیا مثل کیلکایی هستیم در یک اقیانوس. پس نباید به خودمان مغرور شویم همچنین نباید به خودمان بی‌اعتماد باشیم خیلی از جوانهای با استعداد برای من شعر و داستان می‌آورند که آثار خیلی خوبی است اما بدبختی از آنجا آغاز می‌شود که ما در مورد هنر خود دچار توهم می‌شویم.

 سپس یک شعر نو مربوط به سالهای جوانی و یک شعر سپید را تقدیم  به‌حاضران کرد. پس از ایشان کریم رجب‌زاده شاعر مجموعه «قرارمان پای همین شعر»، گزیده ادبیات معاصر و... چند دو بیتی و رباعی گیلکی قرائت کرد و بعد نوبت به احمد

خویشتن‌دار رسید که او نیز چند قطعه شعر گیلکی خواند. آخرین شاعر این مجال بهروز پور‌جعفر بود که با یادی از اشعار ماندگار گیلکی محمد ولی مظفری و خوانش چند شعر از او چند ویژگی برجسته‌ی شعرهای ماندگار گیلکی را برشمرد و خود منظومه‌هایی را به حاضران تقدیم کرد.

پایان بخش برنامه نیز موسیقی محلی بود که گروه گیله اوخان حوزه هنری گیلان با سرپرستی و خوانندگی کیانوش علی پور و نوازندگی ناصر حبیبی (سنتور) توماج مصفا (تار) على اطهری (تنبک) چند قطعه موسیقی اصیل محلی را به حاضران تقدی کردند در این برنامه علاوه بر سیصد نفر از ادب دوستان شاعران و نویسندگان برجسته ای همچون: تیمور گرگین ، محمد فارسی ، هادی غلام‌دوست، بافکر لیالستانی ، على‌محمد مسیحا و... حضور داشتند.

  • داوود خانی لنگرودی

نظرات  (۱)

شما چی؟ اسمی از شما برده نشد
پاسخ:
در آن سال‌ها تالش بودم و عکس و متن از بزرگواری برایم ارسال شد و ما نیز اینجا برای دوستان خاطره‌بازی کردیم!
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی