دوبیتی گیلکی: گَل مَن گَل.آ.ئودَه - جی: داوود خانی لنگرودی

دوبیتی گیلکی: گَل مَن گَل.آ.ئودَه

جی: داوود خانی لنگرودی

گوسَند ئون: دارَ بون، گَل مَن گَل.آ.ئودَه

gosǝndon; dârǝ bun gǝl man gǝl.aŵ.dæ

گَالش چَـپّاُن: تُنُک ریشه فَل.آ.ئـودَه

galǝš Ćǝppon; tonok rišǝ fǝl.aŵ.dæ

مگر وَرگ ئون زیوگَه بَــشتَوئسَه ی؟

mǝgar vargonǝ zügæ baštǝosay?

سگَ گلّه: بَشَاشِه، جا چَل.آ.ئودَه!

sǝgǝ gǝllæ; bǝšàše jâ Ćǝl.aŵ.dæ!

22 اسفند 1394 خورشیدی

واژگان: گوسَند ئون: گوسفندان./ گَل من گَل.آ.بئون: دایره وار، سر در پای هم کردن گوسفندان هنگام استراحت. / گَالش چَـپون: چوپانِ گالش/ فَل:پوست برنج/ فَل.آ.ئودن: پوست کندن؛ سفید کردن. در اینجا ، مراد به سر و وضع خود نرسیدن است../ وَرگ ئونَ زیوگه: زوزه ی گرگ ها./ بَشتَوئسَه ی : شنیده است./ چَل: زمین گل آلود. چَل.آ.ئودن: گِل و شل و خیس کردن زمین.