رباعی گیلکی خیامی: خاموش.آ.بو آتیشَ جیم از: داوود خانی لنگرودی

رباعی گیلکی خیامی: خاموش.آ.بو آتیشَ جیم

جی: داوود خانی لنگرودی

لیــله کو به جیر یه جا بَنیشتـــئن نِسادیم

lila ku ba jir ya jâ baništǝn nesâdim

کبریت نَـکَـشِئه، خاموش.آ.بو آتیشَ جیم

kibret nakaše, xâmošabu âtišǝ jim

ریکه لاکو  بئوته: "اینی؟ فَردَائن اَمَـرَئن؛

rikǝ lâko botæ:" ini? fardan amaræn;

مینیم بَدایی هَرگی به دونیـــا نومابیم! "

minim badâi hargi ba donyâ nomâ bim!"

23 بهمن 1394 خورشیدی

توضیح: ضلع شمالی لیله کوه که به روستای لیله کوه و شهر لنگرود چشم دوخته است، به ویژه قسمت های میانی و پایینی آن حتی در روزهای آفتابی، جز صبحگاهان، در سایه و پشت به آفتاب می باشد. نِسادیم= نِسا. رو به نسا. همیشه سایه و پشت به آفتاب